خــوب ِ مــن ،   

همین جا درون شعرهایم بمان

    تا وسوسه ﮯ دوستت دارم هاﮯ دروغینِ آدمها

مرا با خود نبرد

    به سرزمین هاﮯ دورِ احساس ؛

    من اینجا هر روز

با تـو عاشقـﮯ مـﮯ کنم

بـﮯ انتها

    شعرِ من بهانه ایست

براﮯ مـا شدن دستهایمان

    تا تکرارِ غریبانه ﮯ جدایـﮯ را

شکست دهیم...